من و مخمل آبی و مرگ پیرمرد

" فرق بین خوب و بد رو می دونم"

مخمل آبی از گذر حادثه ها می گذرد؛ گره خوردن شلنگ آب و ساقه ی گیاه و سکته ی پدر و عیادت پسر و پرتاب سنگ و ... و دومین عطف فیلم هم چریدن(به ضم چ به معنا شاشیدن، م) پسر و سیفون و نشنیدن بوق و بکن بکن و هوم ... جذاب شد نه؟! 

بازی ها زیباست، فیلم تعلیق دارد و موضوعش ملموس است؛ بی اخلاقی ها برایمان آشناست.

لب های قرمز "دروتی " هم فراموش نشود!!!

کللن دیوید لینچ کارگردان مولف و متفکری است و این فیلم هم همیشه مورد تحسین بوده و بر ماست دیدن آن. فراموش نکنیم؛ این فیلم برای هر تماشاگری زیباست ولی لایه لایه است و هل یستوی الذین آگاهند و آن ها که لا یعلمون. من که می گویم نه؛ آدم ها با هم فرق دارند و بعضی از برخی برترند... ای ول تفکرات فاشیستی... .

از موسیقی متن فیلم، دو جای فیلم موسیقی هایی شنیده می شود یکی به نام "مخمل آبی" و دیگری "در رویاها". هر دو را جستم در اینترنت و این جا و این جای می توانید پایین بکشید و بعد هم... درسته؛ همه می دانیم که چه باید کرد!!!

نقد پر و پیمانی را هم می توانید در این جا ببینید؛ وبلاگ دل نمک که پیدا کردنش برایم توفیقی محسوب می شود؛ ناز نفوسش!

ویکی بازی هم در می آورم که یک وقت ... همین حالا با صدای گریه ی بلند زنی بیرون رفتم، متوجه شدم که پیرمردی در همسایگی مان توی خانه اش مرده و بهت آور بود برایم... تمام!

Dorothy Vallens: I love you, love me!

Dorothy Vallens: What are you doing in my closet, Jeffrey Beaumont?

Dorothy Vallens: I have a part of you with me. You put your disease in me. It helps me. It makes me strong.

Dorothy Vallens: What's your name?
Jeffrey Beaumont: Jeffrey
Dorothy Vallens: Jeffrey what?
Jeffrey Beaumont: Jeffrey Nothing.

Dorothy Vallens: Hello, baby.
Frank Booth: Shut up! It's Daddy, you shithead! Where's my bourbon? Can't you fucking remember anything?

[last lines]
Dorothy Vallens: [singing] And I still can see Blue Velvet through my tears.

Frank Booth: Who are you?
Jeffrey Beaumont: I'm... just a neighbor.
Frank Booth: What's your name, neighbor?
Jeffrey Beaumont: Jeffrey.
Dorothy Vallens: He's a good kid, Frank.
Frank Booth: [to Dorothy] Shut the fuck up!

Dorothy Vallens: I looked for you in my closet tonight.

Dorothy Vallens: Hold me. I'm falling! I'm falling! Hold me.

Dorothy Vallens: Do you like the way I feel?

Dorothy Vallens: You think I'm crazy don't you?
[pauses]
Dorothy Vallens: I want you to stay. Don't hate me.
Jeffrey Beaumont: I sure don't hate you.
Dorothy Vallens: I'm not crazy.
[pauses]
Dorothy Vallens: I know the difference between right and wrong!
Jeffrey Beaumont: That's good.
Dorothy Vallens: You're my special friend.
[walks toward Jeffrey, a knowing smile on her face]
Dorothy Vallens: I still have you inside of me!
[emboldened]
Dorothy Vallens: It helps me. I need you.
Jeffrey Beaumont: [slightly embarrassed by the frankness of her statement] I'll call you.
Dorothy Vallens: OK.
[pauses]
Dorothy Vallens: Soon?
Jeffrey Beaumont: [grunts an affirmative]
Dorothy Vallens: [opens door to apartment to let Jeffrey exit] Will you write to me?
Jeffrey Beaumont: Sure!
[Walks into corridor where Frank is approaching Dorothy's apartment]
Frank Booth: *Hey!*
[Dorothy & Jeffrey jump apart and Dorothy cows against the door jam of her apartment]

Dorothy Vallens: I have your disease in me now.

Dorothy Vallens: He put his disease in me.