فریاد خاموش

یک و نیم سالی بیشتر نمی گذرد از حضورش در برنامه ی شباهنگ و در خاطرم، هم حرف هایش مانده و هم چهره اش؛ خوانندگان مبتذل و احمق را شدیدن نقد می کرد و قیافه اش هم متعادل بود. چند شب پیش شاهرخ شاهید با چهره ای در هم ریخته  آوازی می خواند به نام "نمیشه". شنیدنش از زبان یک آدم سالم  تاثیرگذار است چه برسد به کسی که بیمار هم به نظر می رسد. شنیدن و دیدنش را از یاد نبرید!

نمیشه دل به هر کس داد

نمیشه از نفس افتاد

پرنده با پر بسته/ نمیشه از قفس آزاد

نمیشه شب به شب خوابید/ فقط کابوس وحشت دید

نمیشه در سکوت خود/ صدای گریه رو نشنید

نمیشه غرق در غم بود/ ولی از گریه روگردوند

نمیشه تا ته آواز/ فقط از ترس فردا خوند

گلوی ساز دلتنگی/ پر از فریاد خاموشه

دوباره سر بده هق هق/ بذار دست صدا رو شه
نمیشه دل به هر کس داد/ نمیشه دل به هر کس بست
نمیشه رفت و راهی شد/ رسید اما به یک بن بست
چه رسم ناهماهنگی/ همیشه رسم تقدیره
نمیشه موند و عاشق بود/ واسه عاشق شدن دیره